در بند چهارم بیانیه، جبهه اصلاحات خواستار بازگشت نیروهای نظامی به پادگان‌ها و خروج آنان از عرصه سیاست، اقتصاد و فرهنگ شده است. این بند به ظاهر برای «تمرکز نیروهای مسلح بر مأموریت نظامی» مطرح می‌شود، اما در حقیقت معنایی جز خلع سلاح ملت در میانه جنگ ترکیبی ندارد.

 تجربه انقلاب اسلامی نشان داده که حضور نیروهای انقلابی در عرصه‌های مختلف، ضامن امنیت و پیشرفت کشور بوده است. از بازسازی مناطق جنگ‌زده پس از دفاع مقدس گرفته تا سازندگی زیرساخت‌های عظیم ملی، از پیشرفت‌های موشکی و هسته‌ای و سلامت تا مقابله با فتنه‌ها و آشوب‌ها، همه و همه نتیجه‌ی حضور همین نیروها در عرصه‌های گوناگون است. حذف آنها، یعنی جدا کردن مردم از بازوی قدرتمندشان در برابر تهدیدات.

 اگر هدف واقعی «بهبود حکمرانی» است، باید با اصلاح سازوکارها از ظرفیت نیروهای نظامی در مسیر توسعه بهره برد؛ نه اینکه آنان را به پادگان‌ها محدود کرد و کشور را در برابر دشمن خارجی و عوامل داخلی بی‌دفاع گذاشت.
به بیان روشن:
بند چهارم بیانیه اصلاح‌طلبان، نه یک توصیه مدیریتی، بلکه توطئه‌ای برای تضعیف ستون‌های امنیت و پیشرفت کشور است. این نه اصلاح است و نه کارآمدی؛ بلکه باز کردن دست دشمن در جنگ اقتصادی، فرهنگی و امنیتی علیه ملت ایران است.

نویسنده :فرهنگیار محترم خانم حسینی