دخترک، تازه رسیده‌ای...
چشمانت هنوز به این دنیا عادت نکرده، و پدرت، چشمانش را برای همیشه به امید دیدار تو بست.
تو آمدی با گریه، و او رفت با لبخند... تو به دنیا آمدی، در همان روزی که پدرت دنیا را ترک کرد.
چه تقارنی... چه درد غریبی...

نامش رمضان‌علی چوبداری بود، اما آسمان او را با نام «شهید» می‌شناسد؛
مردی که جان داد تا تو آزاد نفس بکشی...

ای کودک بی‌بابا،
تو هنوز نمی‌دانی چقدر بزرگ است سایه‌ی پدری که نیست، اما همیشه پشت سرت ایستاده...
هر وقت دلت برای پدر تنگ شد، نگاهت را بفرست سمت قبة‌الصخره... سمت قدس...
همان‌جا که پدرت با خونش آن را امضا کرد.

---

در پی حمله ددمنشانه و ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی، سرهنگ پاسدار شهید رمضان‌علی چوبداری، مسئول خدوم و پرتلاش روابط عمومی سپاه امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) استان البرز، به فیض عظیم شهادت نائل آمد.

شهید چوبداری از جمله پاسداران سرافرازی بود که در سال‌های خدمت خود در عرصه روابط عمومی، با صبوری، متانت، اخلاق نیکو و مهربانی کم‌نظیرش، نقشی برجسته در تعامل سازنده با اصحاب رسانه و تقویت ارتباط مردم با سپاه ایفا کرد.

همه‌ی آن‌هایی که با او همراه و همدل بودند، از بزرگواری، فروتنی و روح بزرگش خاطراتی روشن و ماندگار دارند.

و چه حکمت عجیبی…
در شبی که خداوند، دختر نازنینش را به این دنیا هدیه داد،
او، بی‌آن‌که حتی چهره‌ی نوزادش را ببیند، پر کشید و آسمانی شد...

---

🕊 یادش جاودان، راهش پرفروغ...